Vlees

Ovenschotel met worstjes, puree en groenten

Heb je nog wat groente restjes over?

Hallo!

Soms loopt je avond een beetje anders dan gepland. Zo ook vandaag. Eigenlijk zou ik niet thuis eten maar met collega’s op een studiedag. Jan zou in zijn eentje thuis eten en het restje bloemkool van gisteren nemen met wat aardappelpuree en een worstje.

Nou bleek dat het inhoudelijke deel van de studiedag klaar was en ik niet zoveel puf meer had om nog te borrelen en te eten en het liefst lekker naar huis wilde. Dus, zo geschiedde.

Maar, dat vergt natuurlijk wat improvisatie want ineens was ik ook thuis, dus was het restje bloemkool van gisteren niet meer genoeg. Ook wist ik eigenlijk niet zo goed hoe ik gekookte bloemkool op kon warmen zonder dat het snotterig zou worden, dus ik appte mijn ever friendly kook helpdesk, also known as mama. Ze kwam met het briljante idee om het in de oven op te warmen met wat kaas. Toen ze vroeg wat ik nog meer ging eten zei ik puree, chipolataworstjes en dat ik nog even groente moest zoeken in de vriezer.

“Doe dan die puree ook in de oven en eventueel de worstjes ook!” De radartjes begonnen te draaien, en ik dook de vriezer en koelkast in om te kijken wat ik allemaal nog had liggen voor een briljante ovenschotel. Ik bewaar namelijk ALLES. Al houd ik een eetlepel groente over, ik gooi het niet weg. Ik gooi alleen eten weg als het zo’n beetje zelf de koelkast al uitwandelt, anders niet. Regelmatig hebben we ook een dag dat we eten opwarmen, ook vaak als 1 van ons thuis eet, beter dan iedere keer een diepvriespizza. 

Vroeger thuis aten we ook vaak restjes (gek genoeg herinner ik me dat echt als een feest haha) en ook moeders is zeer creatief met restjes. Dus ik complimenteerde haar ook met het idee van vanavond, wat met een aantal eigen invullingen zo geweldig uitpakte.

Ze zei dat dit eigenljik door haar oma van Bloois kwam (die ik niet ken, alleen van de verhalen). Quote mama: “Die was een tovenares met restjes en met weinig ingrediënten. Ze hadden het vroeger niet ruim en toch wist ze voor haar gezin van 10 personen lekkere maaltijden op tafel te zetten. De overheerlijke vleeskoekjes zijn ook van haar. En doordat mijn vader dat aan ons door gaf, zijn wij ook weer creatief met restjes”

Leuk he, dit gaat dus al generaties zo. En ik hoop dat meer mensen dat doen. Ik heb wel eens documentaires gezien over voedselverspilling, echt schrikbarend is dat. En zo niet nodig. Je komt zo juist op andere combinaties dan normaal. Natuurlijk pakt dat soms niet zo best uit, maar af en toe ook juist wel! Er zijn nog een aantal dingen, zoals dit receptje, wat ook geboren is uit noodzaak, maar wat we al jaren regelmatig eten.

Maar, na dit hele verhaal willen jullie vast weten wat je nu nodig hebt en wat je moet doen. Je kunt best een beetje aanpassen, dit was immers ook ter plekke bedacht.

Ovenschotel met worstjes, puree en groenten

Recipe by Irene
Servings

2

servings
Prep time

15

minutes
Total time

30

minutes

Ingredienten

  • 4 chipolataworstjes

  • een restje bloemkool (of iets anders of nieuwe bloemkool haha) en een heel klein restje gemengde diepvriegroente van Jumbo (bloemkool,wortel, erwt en sperzieboon zit daar in), ik denk dat het bij elkaar 300 gram was, wellicht ietsje meer.

  • Een zakje aardappelpuree

  • parmezaanse kaas

  • andere Italiaanse kaassnippers

  • knoflooksnippers

  • peper

  • Italiaanse kruiden en gedroogde salie.

Bereidingswijze

  • Verwarm de oven voor op 200 graden. Braad de worstjes aan in een koekenpan.
  • Kook ondertussen de groente beetgaar. Ik deed mijn diepvriesgroente dus in de pan, en de laatste minuut de gekookte bloemkool er bij.
  • Maak de aardappelpuree. Doe hier knoflook, peper, en gedroogde salie door (dit laatste was een keus van Jan, ik zei geef ff de knoflook, peper en een kruid van je lekker vind, dus dat werd salie).
  • Doe de groente in een ovenschaal. Bestrooi met de kaassnippers. Verdeel de puree er over. Leg de worstjes er op en bestrooi het geheel met Italiaanse kruiden, en parmezaanse kaas.
  • Doe het 15 minuutjes in de oven, en klaar ben je. Echt, het was zo lekker, dat ik niet anders kon dan een blog schrijven hierover!

Plaats een reactie