Pesto maar dan even anders!
Het is woensdag dus blogtijd. Ik ga wel een klein beetje vals spelen. Vandaag aten we broccolisoep. Errrggg lekker, grote favoriet hier. Maar het is een beetje zinloos om hier een blogje over te schrijven, omdat ik dat al eens gedaan heb.
Maar ik had nog e.e.a. in de archieven liggen. Best veel eigenlijk.
Laten we niet op de feiten vooruit lopen. (leuk detail, ik appte deze zelfde zin net naar twee vriendinnen in een appgroepje, om een totaal andere reden. Alleen maakte autocorrect er geiten van. Needless to say dat we hier een half uur om hebben lopen grinniken)
Oke genoeg geklets, jullie komen natuurlijk voor een recept. Afgelopen zondag maakte ik pasta met courgettepesto.
Zie je ook de leuke borden? Die heb ik afgelopen weekend als verlaat verjaardagscadeautje gekregen van Neef Ivo en vriendin Melanie. Superleuk! Maar oke oke nu echt een recept. Wat hebben we nodig voor 2 personen:
Pasta met courgettepesto
2
servings25
minutesIngredienten
150/175 gram pasta
150 gram courgette
20 gram verse basilicum
40 gram parmigiano reggiano kaas
30 gram pijnboompitjes
knoflooksnippers
olijfolie
peper
Bereidingswijze
- Snijd de courgette in blokjes. Doe in een keukenmachine. Voeg de basilicum toe. Snijd de kaas in blokjes en voeg ook toe, evenals de pijnboompitten. Giet er wat olijfolie overheen en blender het tot een romige massa. Blijft het te dik naar je smaak, doe er dan nog wat olijfolie bij. Roer er knoflook en peper doorheen en laat even staan.
- Ik vind het ook heel leuk om pesto in de vijzel te maken maar met de kaas en courgette was dat iets te ingewikkeld, daarom nu in de keukenmachine.
- Kook de pasta gaar. Ik had dit keer kant en klare pasta (oohoooohhh) maar het kwam niet zo goed uit om zelf pasta te maken. Maargoed, wat voor pasta je ook hebt, kook het gaar. Giet af en stop terug in de pan. Voeg je zelfgemaakte pesto toe, roer er door heen en laat even warm worden.
- Schep de pasta in de borden. Eventueel kun je het nog wat garneren met pijnboompitjes, basilicum, en wat geraspte kaas, want die had je toch al aangeschaft voor dit gerecht.
Het was lekker, niet om van de daken te schreeuwen (gelukkig, anders had ik eerst helemaal naar zolder moeten lopen en toestand), maar het verdient zeker een plekje op de blog.